កីឡា

ហេតុអ្វីអាស៊ានប៉ារ៉ាហ្គេមមានកីឡាតិច តែវិញ្ញាសាច្រើន?

បានផុស

១០ ខែ មុន

នៅ

ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ២៥ ឧសភា ២០២៣

ដោយ

កីឡាអាស៊ានប៉ារ៉ាហ្គេមបានក្លាយជាវេទិកាដ៏សំខាន់បំផុតសម្រាប់កីឡាករ កីឡាការិនីមានពិការភាពនៅក្នុងតំបន់អាស៊ានបង្ហាញសមត្ថភាព និងស្វែងរកឧត្តមភាពជូនជាតិ ក៏ដូចជាជំរុញលើកទឹកចិត្ត និងលើកកម្ពស់ជនពិការក្នុងសហគមន៍អាស៊ាន។

សូមចុច Subscribe Channel Telegram កម្ពុជាថ្មី ដើម្បីទទួលបានព័ត៌មានថ្មីៗទាន់ចិត្ត

កីឡាអាស៊ានប៉ារ៉ាហ្គេមត្រូវបានបង្កើតឡើងលើកដំបូងកាលពីឆ្នាំ២០០១ និងមិនសូវមានកីឡាច្រើនប្រភេទឡើយ។ ទោះបីជាកីឡាមានតិច ប៉ុន្តែបើប្រៀបធៀបនឹងកីឡាស៊ីហ្គេម កីឡាអាស៊ានប៉ារ៉ាហ្គេមមានវិញ្ញាសាច្រើន។

ខាងក្រោមជាឆ្នាំរៀបចំការប្រកួតនីមួយៗ ចំនួនប្រភេទកីឡា និងវិញ្ញាសា

លើកទី១ ឆ្នាំ២០០១ ដាក់កីឡា២ប្រភេទ មានវិញ្ញាសា៣៤១
លើកទី២ ឆ្នាំ២០០៣ ដាក់កីឡា៥ប្រភេទ មានវិញ្ញាសា២៨៧
លើកទី៣ ឆ្នាំ២០០៥ ដាក់កីឡា១០ប្រភេទ មានវិញ្ញាសា៣៩៤
លើកទី៤ ឆ្នាំ២០០៨ ដាក់កីឡា១៤ប្រភេទ មានវិញ្ញាសា៤៨៨
លើកទី៥ ឆ្នាំ២០០៩ ដាក់កីឡា១១ប្រភេទ មានវិញ្ញាសា៤០៩
លើកទី៦ ឆ្នាំ២០១១ ដាក់កីឡា១១ប្រភេទ មានវិញ្ញាសា៣៨០
លើកទី៧ ឆ្នាំ២០១៤ ដាក់កីឡា១២ប្រភេទ មានវិញ្ញាសា៣៥៩
លើកទី៨ ឆ្នាំ២០១៥ ដាក់កីឡា១៥ប្រភេទ មានវិញ្ញាសា៣៣៦
លើកទី៩ ឆ្នាំ២០១៧ ដាក់កីឡា១៦ប្រភេទ មានវិញ្ញាសា៣៦៩
លើកទី១០ ឆ្នាំ២០២០ លុបចោលដោយសារកូវីដ-១៩
លើកទី១១ ឆ្នាំ២០២២ ដាក់កីឡា១៤ប្រភេទ មានវិញ្ញាសា៤៥៥

កត្តាមួយចំនួនដែលបណ្តាលឲ្យកីឡាអាស៊ានប៉ារ៉ាហ្គេមដាក់កីឡាតិច ប៉ុន្តែមានវិញ្ញាសាច្រើនដូចខាងក្រោម៖
១. ហែលទឹកមានវិញ្ញាសាច្រើន

ហែលទឹកជាកីឡាសំខាន់បំផុតមួយនៅក្នុងកីឡាអាស៊ានប៉ារ៉ាហ្គេម។ កីឡានេះមានច្រើនវិញ្ញាសាណាស់ ជាក់ស្តែងអាស៊ានប៉ារ៉ាហ្គេម លើកទី១ ឆ្នាំ២០០១ គ្រាន់តែកីឡាហែកទឹកមួយមុខមានវិញ្ញាសារាប់រយ។

២. អត្តពលកម្មមានវិញ្ញាសាច្រើន

កីឡាអត្តពលកម្មក៏មិនខុសពីកីឡាហែលទឹកដែរគឺមានវិញ្ញាសារាប់រយរាល់ពេលត្រូវបានដាក់ចូលក្នុងអាស៊ានប៉ារ៉ាហ្គេមម្តងៗ។ អត្តពលកម្មនេះមានច្រើនប្រភេទណាស់ដូចជា រត់ចម្ងាយ លោតចម្ងាយ ប្រណាំងរទេះ លោតកម្ពស់ ចោលដុំដែកជាដើម ហើយក្នុងប្រភេទនីមួយៗមានវិញ្ញាសាច្រើន។

៣. ប្រភេទពិការ និងចំណាត់ថ្នាក់ពិការស្មុគស្មាញ

អ្នកគាំទ្រប្រហែលជាមិនសូវចាប់អារម្មណ៍ច្រើនទេពីប្រភេទពិការរបស់អត្តពលិកម្នាក់ៗ។ មុនពេលការប្រកួតកីឡាណាមួយ គណៈកម្មការវេជ្ជសាស្ត្រត្រូវវាយតម្លៃលើប្រភេទពិការគឺត្រូវវាយតម្លៃចំណាត់ថ្នាក់ពិការឲ្យបានច្បាស់លាស់ថាតើពិការកម្រិតណា ស្រាលឬធ្ងន់ ដៃឬជើង កាយសម្បទា និងចលនាខួរក្បាលជាដើម។ បន្ទាប់មកទើបដឹងថា អត្តពលិកណាត្រូវប្រកួតលើប្រភេទអ្វី។ ដូច្នេះនៅពេលប្រទេសមួយចុះឈ្មោះអត្តពលិកចូលរួមប្រកួតលើវិញ្ញាសាអ្វីមួយ ជូនកាលអាចមិនបានប្រកួតលើវិញ្ញាសាដែលខ្លួនបានចុះឈ្មោះក៏ថាបាន គឺអាចបានប្រកួតវិញ្ញាសាផ្សេងទៀត។ ប្រការនេះបានធ្វើឲ្យវិញ្ញាសាកាន់តែច្រើនកើនឡើង។ ឧទាហរណ៍ថា វិញ្ញាសារត់ចម្ងាយ១០០ម៉ែត្រ ប៉ុន្តែអាចមានអត្តពលិកពិការច្រើននាក់ប្រកួតផ្សេងគ្នា។

៤. អត្តពលិកម្នាក់ៗអាចប្រកួតបានច្រើនវិញ្ញាសា

ប្រសិនបើចង់ចូលរួមប្រកួត និងទទួលបានការអនុញ្ញាតពីគណៈកម្មការវាយតម្លៃចំណាត់ថ្នាក់ពិការ នោះអត្តពលិកខ្លះអាចទទួលបានឱកាសប្រកួតច្រើនវិញ្ញាសា។ ឧទាហរណ៍ថា កីឡាករអត្តពលកម្មម្នាក់អាចប្រកួតបានចាប់ពី៥វិញ្ញាសាឡើងទៅដូចជា រត់ចម្ងាយ១០០ម៉ែត្រ ២០០ម៉ែត្រ ៤០០ម៉ែត្រ ៨០០ម៉ែត្រ ប្រណាំងរទេះ៤០០ម៉ែត្រ ៨០០ម៉ែត្រ ប្រណាំងរទេះជាក្រុម ប្រណាំងរទេះជាក្រុមបណ្តាក់ជាដើម។ ដូច្នេះប្រទេសណាមានកីឡាករ កីឡាការិនីពិការច្រើន ប្រទេសនោះមានឱកាសចុះឈ្មោះចូលរួមប្រកួត និងដណ្តើមមេដាយកាន់តែច្រើន។

៥. វិញ្ញាសាខ្លះមានអត្តពលិកតិច

ម្យ៉ាងទៀត វិញ្ញាសាខ្លះមានបេក្ខភាពចូលរួមប្រកួតតិចអាចមាន២រូប ឬ៣រូប ហើយវិញ្ញាសាខ្លះមានតែ១រូបក៏មាន។ ករណីវិញ្ញាសាខ្លះមានបេក្ខភាព១រូបប្រកួតគឺដោយសារ ដំបូងឡើយ ប្រទេសជាសមាជិកខ្លះបានចុះឈ្មោះចូលរួមប្រកួត ប៉ុន្តែពេលវាយតម្លៃចំណាត់ថ្នាក់ពិការបែរជាមិនអាចប្រកួតវិញ្ញាសានោះបាន ដូច្នេះអត្តពលិកនោះទៅប្រកួតវិញ្ញាសាផ្សេង។ អីចឹងបេក្ខភាពប្រកួតប្រជែងកាន់តែតិច ហើយសូម្បីតែ១រូបគេក៏គណៈកម្មការអនុញ្ញាតឲ្យប្រកួតដែរ។

ចំណុចនេះបានជាពេលគោរពទង់ជាតិក្នុងពិធីបំពាក់មេដាយផ្លូវការ ពេលខ្លះឃើញមានទង់ជាតិប្រទេសតែមួយ ឬពីរ និងមានម្ចាស់មេដាយម្នាក់ ឬពីរនាក់។ កាលអាស៊ានប៉ារ៉ាហ្គេម លើកទី១១ ឆ្នាំ២០២២ នៅប្រទេសឥណ្ឌូណេស៊ីមានករណីច្រើនដែលទង់ជាតិតែ១ត្រូវបានបង្ហូតឡើង ហើយក្នុងនោះក៏មានអត្តពលិកម្ចាស់ផ្ទះឥណ្ឌូណេស៊ីច្រើនដែលត្រូវបានបំពាក់មេដាយម្នាក់ឯង។

អាស៊ានប៉ារ៉ាហ្គេម លើកទី១១ នៅឥណ្ឌូណេស៊ី វិញ្ញាសាខ្លះមានបេក្ខភាព២រូបចូលរួមប្រកួតគឺអ្នកឈ្នះទទួលបានមេដាយមាស ខណៈអ្នកចាញ់មិនទទួលបានមេដាយទេ។ ករណីមានបេក្ខភាព៣នាក់គឺអ្នកឈ្នះលេខ១ទទួលបានមេដាយមាស អ្នកឈ្នះលេខ២ទទួលបានមេដាយប្រាក់ ខណៈអ្នកស្ថិតនៅលេខ៣មិនទទួលបានមេដាយឡើយ។ សម្រាប់វិញ្ញាសាដែលមានបេក្ខភាពតែ១រូបគត់គឺគេឲ្យប្រកួតម្នាក់ឯង រួចហើយទទួលបានមេដាយមាសតែម្តង។

តាមរយៈមូលហេតុខាងលើនេះហើយបានជាព្រឹត្តិការណ៍ប្រកួតកីឡាអាស៊ានប៉ារ៉ាហ្គេមម្តងៗមានមេដាយមាស ប្រាក់ និងសំរឹទ្ធមិនស្មើគ្នាទេ។ ជាក់ស្តែងអាស៊ានប៉ារ៉ាហ្គេម លើកទី១១ នៅឥណ្ឌូណេស៊ី មានមេដាយមាសចំនួន៤៥៥គ្រឿង ប៉ុន្តែមេដាយប្រាក់ត្រឹមតែ៤០៤គ្រឿងប៉ុណ្ណោះ ខណៈមេដាយសំរិទ្ធមានតែ៣៦៣គ្រឿង។