ព័ត៌មានជាតិ

ណែនាំឲ្យស្គាល់រដ្ឋមន្ត្រី កាន់តំណែងយូរបំផុតនៅក្រសួងពាណិជ្ជកម្ម

បានផុស

២ years មុន

នៅ

ថ្ងៃអង្គារ ២២ កុម្ភៈ ២០២២

ដោយ

លោកចម ប្រសិទ្ធ ជារដ្ឋមន្ត្រីដែលកាន់តំណែងយូរបំផុតជាង ២០ ឆ្នាំ នៅក្រសួងពាណិជ្ជកម្ម មុនផ្លាស់ទៅដឹកនាំនៅក្រសួងឧស្សាហកម្មនិងសិប្បកម្ម (បច្ចុប្បន្នប្ដូរឈ្មោះជាក្រសួងឧស្សាហកម្ម វិទ្យាសាស្ត្រ បច្ចេកវិទ្យា និងនវានុវត្តន៍) នៅដើមឆ្នាំ២០១៤។

ក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់លោកពីឆ្នាំ១៩៩៤ រហូតដល់ចុងឆ្នាំ២០១៣ លោកបានដឹកនាំក្រសួងពាណិជ្ជកម្មដោយឆ្លងកាត់ដំណាក់កាលវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចចំនួនពីរលើក គឺវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចអាស៊ីនៅឆ្នាំ១៩៩៧ និងវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោក ដែលកើតឡើងនៅឆ្នាំ២០០៨។

សូមចុច Subscribe Channel Telegram កម្ពុជាថ្មី ដើម្បីទទួលបានព័ត៌មានថ្មីៗទាន់ចិត្ត

កម្ពុជាថ្មី នឹងបង្ហាញពីជីវប្រវត្ដិត្រួសៗរបស់លោកចម ប្រសិទ្ធ ទេសរដ្ឋមន្ត្រី និងជារដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងឧស្សាហកម្ម វិទ្យាសាស្ត្រ បច្ចេកវិទ្យា និងនវានុវត្តន៍។

កុមារភាព

លោកចម ប្រសិទ្ធ មានឈ្មោះពីកំណើតអ៊ឹង យូតឹកហោ កើតនៅថ្ងៃ ១៥ ឧសភា ឆ្នាំ១៩៥១ នៅភ្នំពេញ។

សម័យប៉ុលពត

នៅខែមេសា ១៩៧៥ លោកនិងក្រុមគ្រួសារត្រូវបានជម្លៀសចេញពីរាជធានីភ្នំពេញដោយពួកខ្មែរក្រហម ទៅកាន់ស្រុកភ្នំស្រុក ខេត្តបាត់ដំបង។ ក្រោយរំដោះឆ្នាំ ១៩៧៩ ដោយរណសិរ្សសង្គ្រោះជាតិ លោកបានផ្លាស់ទីលំនៅមករស់នៅខេត្តសៀមរាប។

កម្រិតវប្បធម៌

– សាលាបឋមសិក្សាបារាំង “Ecole NORODOM” រាជធានីភ្នំពេញ (១៩៥៦-១៩៦២)
– វិទ្យាល័យបារាំង “DESCARTES” រាជធានីភ្នំពេញ (១៩៦២-១៩៦៩)
– បរិញ្ញាបត្រពាណិជ្ជសាស្រ្ត (១៩៧៣) មហាវិទ្យាល័យពាណិជ្ជសាស្រ្ត នៃសកលវិទ្យាល័យភ្នំពេញ
– បរិញ្ញាបត្រវិទ្យាសាស្ត្រសេដ្ឋកិច្ច (១៩៧៣) មហាវិទ្យាល័យនីតិសាស្ត្រ និងវិទ្យាសាស្ត្រសេដ្ឋកិច្ចនៃសកលវិទ្យាល័យភ្នំពេញ
-ឆ្នាំ២០០៥ ថ្នាក់បណ្ឌិតផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចនៅសកលវិទ្យាល័យ អាសវូឌ (Ashwood University) នៅសហរដ្ឋអាមេរិក។
– សញ្ញាបត្របណ្ឌិតកិត្តិយសផ្នែកសមាហរណកម្មពាណិជ្ជកម្ម និងសេដ្ឋកិច្ចនៃសកលវិទ្យាល័យកម្ពុជា (២០០៧)
– សញ្ញាបត្របណ្ឌិតកិត្តិយសផ្នែកវិទ្យាសាស្រ្តសេដ្ឋកិច្ច និងនយោបាយសេដ្ឋកិច្ចនៃសកលវិទ្យាល័យចម្រើនពហុបច្ចេកវិជ្ជា (CUP) (២០១០)
– សញ្ញាបត្របណ្ឌិតកិត្តិយស ផ្នែកគ្រប់គ្រងពាណិជ្ជកម្ម សកលវិទ្យាល័យ Shinhan (ROK) (2017)

ការងារក្នុងគណបក្សនយោបាយ

– សមាជិកគណៈកម្មាធិការកណ្តាលនៃគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា (CPP) (ចាប់តាំងពីឆ្នាំ១៩៨៧ រហូតដល់បច្ចុប្បន្ន)
– អនុប្រធានក្រុមការងារថ្នាក់កណ្តាលចុះជួយខេត្តសៀមរាប (ពីឆ្នាំ១៩៩៣ ដល់២០០៤)
– ប្រធានក្រុមការងារថ្នាក់កណ្តាលចុះជួយខេត្តកែប (ចាប់ពីឆ្នាំ២០០៤ ដល់២០១៤ និងចាប់ពីថ្ងៃទី១១ ខែមេសា ឆ្នាំ២០១៤ ដល់បច្ចុប្បន្ន)
– អនុប្រធានក្រុមការងារថ្នាក់កណ្តាលចុះជួយខេត្តកំពត(ចាប់តាំងពីថ្ងៃទី៥ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ ២០១៤ រហូតដល់បច្ចុប្បន្ន)

មុខងារ និងតួនាទី

-១៩៧៣ អគ្គាធិការនៃធនាគារពាក់កណ្តាលសាធារណៈធនាគារឥណទានភូមិបាល (Credit Foncier) សម័យសាធារណៈរដ្ឋខ្មែរ
-មីនា ១៩៨០ ជាអ្នកបកប្រែនៅក្រសួងការបរទេស
-១៩៨១ អនុប្រធានការិយាល័យព័ត៌មាន នៃក្រសួងការបរទេស
-១៩៨២ លេខាផ្ទាល់របស់ឯកឧត្តមរដ្ឋមន្ត្រីការបរទេស ហ៊ុន សែន
-១៩៨៤ ប្រធាននាយកដ្ឋានសរុប និងជាលេខាផ្ទាល់របស់ឯកឧត្តមរដ្ឋមន្ត្រីការបរទេស ហ៊ុន សែន
-១៩៨៥ លេខាផ្ទាល់របស់ឯកឧត្តមនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន នៅខុទ្ទកាល័យក្រុមប្រឹក្សារដ្ឋមន្ត្រីនិងជាប្រធាននាយកដ្ឋានសរុបនៃក្រសួងការបរទេស
-១៩៨៧ អនុរដ្ឋមន្ត្រីនៅខុទ្ទកាល័យក្រុមប្រឹក្សារដ្ឋមន្ត្រី (ទទួលបន្ទុកផ្នែកពាណិជ្ជកម្ម ធនាគារ ហិរញ្ញវត្ថុ ឧស្សាហកម្ម គមនាគមន៍/ដឹកជញ្ជូន សំណង់ វិនិយោគទុន និងកិច្ចការ បរទេស)
-កក្កដា ១៩៩៣ អនុរដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងហិរញ្ញវត្ថុ នៃរាជរដ្ឋាភិបាលបណ្តោះអាសន្នជាតិនៃកម្ពុជា
-២៤ កញ្ញា ១៩៩៣ រដ្ឋលេខាធិការក្រសួងសេដ្ឋកិច្ច និងហិរញ្ញវត្ថុ នៃរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា (អាណត្តិទី១) និងជាអភិបាលរងកម្ពុជាប្រចាំធនាគារពិភពលោក (World Bank) និងជាអភិបាលរងកម្ពុជាប្រចាំធនាគារអភិវឌ្ឍន៍អាស៊ី (Asian Development Bank ADB)
-២៤ តុលា ១៩៩៤ រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងពាណិជ្ជកម្មនៃរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា (អាណត្តិទី១)
-២៦ កក្កដា ១៩៩៨ ត្រូវបានបោះឆ្នោតជ្រើសតាំងជាសមាជិករដ្ឋសភាប្រចាំមណ្ឌលសៀមរាប (ក្រោយមកបានប្រគល់អាសនៈនេះ ដើម្បីបម្រើការងារនៅក្នុងរាជរដ្ឋាភិបាល)
-៣០ វិច្ឆិកា ១៩៩៨ រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងពាណិជ្ជកម្មនៃរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា(អាណត្តិទី២)
-២៧ កក្កដា ២០០៣ ត្រូវបានបោះឆ្នោតជ្រើសតាំងសាជាថ្មីជាសមាជិករដ្ឋសភាប្រចាំមណ្ឌលសៀមរាប (ក្រោយមក បានប្រគល់អាសនៈនេះដើម្បីបម្រើការងារនៅក្នុងរាជរដ្ឋាភិបាល)
-១៥ កក្កដា ២០០៤ ទេសរដ្ឋមន្ត្រី រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងពាណិជ្ជកម្ម នៃរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា (អាណត្តិទី៣)
-២៧ កក្កដា ២០០៨ ត្រូវបានជ្រើសតាំងជាសមាជិករដ្ឋសភាសម្រាប់មណ្ឌលខេត្តកែប (ក្រោយមកបានប្រគល់អាសនៈនេះ ដើម្បីបម្រើការងារនៅក្នុងរាជរដ្ឋាភិបាល)
-២៥ កញ្ញា ២០០៨ ទេសរដ្ឋមន្ត្រី រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងពាណិជ្ជកម្ម នៃរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា (អាណត្តិទី៤) (រាជធានីភ្នំពេញ ព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា)
-២៨ កក្កដា ២០១៣ ត្រូវបានជ្រើសតាំងសាជាថ្មីជាសមាជិករដ្ឋសភាប្រចាំមណ្ឌលខេត្តកែប (ក្រោយមកបានប្រគល់អាសនៈ ដើម្បីបម្រើការងារនៅក្នុងរាជរដ្ឋាភិបាល)
-២៤ កញ្ញា ២០១៣ ទេសរដ្ឋមន្ត្រី និងជារដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងឧស្សាហកម្ម រ៉ែ និងថាមពល នៃរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា (អាណត្តិទី៥)
-២១ ធ្នូ ២០១៣ ទេសរដ្ឋមន្ត្រី និងជារដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងឧស្សាហកម្ម និងសិប្បកម្ម (អាណត្តិទី៥)
-៣០ មីនា ២០២០ ដល់ បច្ចុប្បន្ន រដ្ឋមន្រ្ដីក្រសួងឧស្សាហកម្ម វិទ្យាសាស្រ្ដ បច្ចេកវិទ្យា និងនវានុវត្ដន៍ (អតីតក្រសួងឧស្សាហកម្ម និងសិប្បកម្ម)

សកម្មភាពផ្សេងទៀតនៅក្នុងរាជរដ្ឋាភិបាល៖

– (១៩៩៥ – ២០០៤) ប្រធានក្រុមចរចារបស់កម្ពុជា ដើម្បីចូលជាសមាជិករបស់អង្គការពាណិជ្ជកម្មពិភពលោក (WTO)
– (១៩៩៥ – ២០១៣) ប្រធានក្រុមប្រឹក្សាយោបល់កម្ពុជាអំពី WTO
– (កក្កដា ១៩៩៩ – កញ្ញា ២០១៣) រដ្ឋមន្ត្រីសេដ្ឋកិច្ចអាស៊ានសម្រាប់កម្ពុជា
– (សីហា ២០០៥ – កញ្ញា ២០១៣) រដ្ឋមន្ត្រីសេដ្ឋកិច្ច ASEM សម្រាប់កម្ពុជា
– (ធ្នូ ២០០៧-កញ្ញា ២០១៣) រដ្ឋមន្ត្រីទទួលបន្ទុកកម្មវិធី នៃមហាអនុតំបន់ទន្លេមេគង្គ
– (២០០៧ -២០១៣) រដ្ឋមន្ត្រីទទួលបន្ទុកតំបន់ត្រីកោណអភិវឌ្ឍន៍ កម្ពុជា ឡាវ វៀតណាម
– (២០០៧ -២០១៣) រដ្ឋមន្ត្រីទទួលបន្ទុកតំបន់ត្រីកោណអភិវឌ្ឍន៍ កម្ពុជា ឡាវ ថៃ
– ( ២០០៤ – ២០១៣) អនុប្រធានទី២នៃក្រុមប្រឹក្សាអភិវឌ្ឍន៍កម្ពុជា ទទួលបន្ទុកការវិនិយោគទុនបរទេសដោយផ្ទាល់ និង ច្រកចេញចូលតែមួយ
– (២០០៦- ២០១៣) អនុប្រធានគណៈកម្មាធិការកម្ពុជាសម្រាប់កម្មវិធីយុទ្ធសាស្ត្រសហប្រតិបត្តិការទន្លេមេគង្គ Ayeyawadee – Chao Praya (ACMECS)
– (២០០០ – ២០១៣) អនុប្រធានគណៈកម្មាធិការសម្រាប់ការអភិវឌ្ឍន៍ផ្នែកឯកជន និងជាប្រធានអនុគណៈកម្មាធិការជម្រង់ផ្លូវស្តីពីការអភិវឌ្ឍន៍វិស័យពាណិជ្ជកម្ម និងវិនិយោគដែលពាក់ព័ន្ធដល់ វិស័យពាណិជ្ជកម្ម
– (២០០០ – ២០១៣) ប្រធានក្រុមការងារផ្នែកឯកជន/រដ្ឋ លើការកែច្នៃការនាំចេញ និងសម្របសម្រួលពាណិជ្ជកម្ម
– (២០០៧ – ២០១៣) ប្រធានគណៈកម្មាធិការអន្តរក្រសួង ស្តីពីក្របខណ្ឌ សមាហរណកម្មសម្រាប់ជំនួយ បច្ចេកទេសដែលទាក់ទងដល់ពាណិជ្ជកម្ម និងយុទ្ធសាស្រ្តពាណិជ្ជកម្មសម្រាប់កាត់ បន្ថយភាពក្រីក្រ
– (១៩៩៨-២០១៣) ប្រធានគណៈកម្មាធិការអន្តរក្រសួងសម្របសម្រួលកម្មសិទ្ធិបញ្ញា
-(១៩៩៦-២០១៣) ប្រធានគណៈកម្មាធិការអន្តរក្រសួងសម្របសម្រួលការគ្រប់គ្រងគុណភាពទំនិញ និងសេវាកម្ម
– (១៩៩៦-២០១៣) ប្រធានគណៈកម្មាធិការទទួល និងចែកចាយជំនួយបរទេស
– (១៩៩៨-២០១៣) ប្រធានគណៈកម្មាធិការអន្តរក្រសួងសម្រាប់ការរៀបចំ និងចូលរួមរបស់កម្ពុជានៅក្នុងពិព័រណ៍ពាណិជ្ជកម្មអន្តរជាតិ និងពិព័រណ៍ពិភពលោក
– (ឆ្នាំ២០០៥) អគ្គស្នងការទទួលបន្ទុកផ្នែកកម្ពុជានៅក្នុងពិព័រណ៍ពិភពលោក នៅក្រុងអាយជី ប្រទេសជប៉ុន
– (ឆ្នាំ២០១០) អគ្គស្នងការទទួលបន្ទុកផ្នែកកម្ពុជា នៅក្នុងពិព័រណ៍ពិភពលោកនៅក្រុងសៀង ហៃ សាធារណៈរដ្ឋប្រជាមានិតចិន
– (ឆ្នាំ២០១២) អគ្គស្នងការទទួលបន្ទុកផ្នែកកម្ពុជា នៅក្នុងពិព័រណ៍អន្តរជាតិនៅ ក្រុងយុវស៊ូ សាធារណៈរដ្ឋកូរ៉េ
– (ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០១៣-បច្ចុប្បន្ន) អនុប្រធានគណៈកម្មាធិការជម្រង់ផ្លូវអភិវឌ្ឍន៍ផ្នែកឯកជន និងជាប្រធានអនុគណៈកម្មាធិការសហគ្រាសធុនតូច និងមធ្យម
– (កញ្ញា ២០១៣-បច្ចុប្បន្ន) ប្រធានក្រុមការងារផ្នែករដ្ឋ-ឯកជន ស្តីពីកម្មន្តសាល សហគ្រាសធុនតូច និងមធ្យម និងសេវាកម្ម
– (មករា ២០១៤ -បច្ចុប្បន្ន) ប្រធានក្រុមការងារថ្នាក់ជាតិដើម្បីត្រួតពិនិត្យ និងគាំទ្រការអនុវត្តន៍គោលនយោបាយ របស់រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា និងយុទ្ធសាស្ត្រចតុកោណដំណាក់កាលទី៣នៅក្នុងខេត្តកំពត
– (កញ្ញា ២០១៣ – បច្ចុប្បន្ន) ប្រធានក្រុមប្រឹក្សាស្តង់ដារជាតិ
– (កញ្ញា២០១៤ – បច្ចុប្បន្ន) ប្រធានក្រុមប្រឹក្សាជាតិវាយតម្លៃទទួលស្គាល់
– (ធ្នូ ២០១៤ – បច្ចុប្បន្ន) អនុប្រធានគណៈកម្មាធិការផលិតភាពកម្ពុជា
– ប្រធានគណៈកម្មាធិការសម្របសម្រួលអន្តរក្រសួង គ្រប់គ្រងនិងត្រួតពិនិត្យទំនិញគ្រោះថ្នាក់ (មិថុនា ២០១៦ – បច្ចុប្បន្ន)

គ្រឿងឥស្សរិយយសថ្នាក់ជាតិ

– មេដាយប្រាក់ស្ថាបនាជាតិ (១៩៩៣)
– មេដាយមាសស្ថាបនាជាតិ (១៩៩៥)
– មេដាយមាសស្ថាបនាជាតិ (១៩៩៧)
– មេដាយមាសស្ថាបនាជាតិ (១៩៩៩)
– មេដាយមាសស្ថាបនាជាតិ (២០០៣)
– គ្រឿងឥស្សរិយយសព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា ថ្នាក់អស្សឫទ្ធិ (១៩៩៨)
– គ្រឿងឥស្សរិយយសព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា ថ្នាក់ធិបឌិន្ទ (២០០១)
– គ្រឿងឥស្សរិយយសព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា ថ្នាក់មហាសេរីវឌ្ឍនា(០៦ មករា ២០០៣)
– គ្រឿងឥស្សរិយយសសុវត្ថារា ថ្នាក់ធិបឌិន្ទ (ធ្នូ ២០០៣)
– គ្រឿងឥស្សរិយយសមុនីសារាភ័ណ្ឌ ថ្នាក់មហាសេរីវឌ្ឍន៍ (២៣ សីហា ២០០៧)
– គ្រឿងឥស្សរិយយសសុវត្ថារា ថ្នាក់មហាសេរីវឌ្ឍន៍ (២៤ តុលា ២០០៧)
– មេដាយជាតូបការ(២០ កុម្ភៈ ២០០៩)
– មេដាយម្ចាស់ក្សត្រីយានីស៊ីសុវត្ថិកុសុមៈ នារីរ័ត្ន ថ្នាក់មហាសេរីវឌ្ឍន៍ (ថ្ងៃទី២៧ខែមករា ឆ្នាំ២០១០)

គោរមងារកិត្តិយស

– ឧកញ៉ា (២ កុម្ភៈ ២០០២)
– ទីប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់សម្តេចព្រះអគ្គមហាសង្ឃរាជាធិបតី ទេព វង្ស សម្តេចព្រះមហាសង្ឃរាជ នៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា (កក្កដា ២០០៤)
– កិត្តិសេដ្ឋាបណ្ឌិត នៃរាជបណ្ឌិតសភាកម្ពុជា (១២ មេសា ២០១៨)

ភាសា

ខ្មែរ បារាំង អង់គ្លេស

គ្រួសារ

លោកបានរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ជាមួយលោកជំទាវ ទេព បុប្ផា ប្រសិទ្ធ មានកូនប្រុសម្នាក់ (បូរិទ្ធ) កូនស្រី ២ នាក់ (និមល និង ក្រស្នា) និងកូនស្រីចិញ្ចឹមម្នាក់ (សុធារ៉ា)។

ចំណូលចិត្ត

កីឡាវាយកូនហ្គោល កីឡាវាយកូនបាល់ កីឡាបាល់ទះ កីឡាវាយសី កីឡាប៉េងប៉ុង កីឡាប៉េតង់ មើលខ្សែភាពយន្តគំនូរជីវចល អានសៀវភៅគំនូរជីវចល អានសៀវភៅ អក្សរសាស្ត្រស្តីពីពុទ្ធនិយម និងវប្បធម៌កម្ពុជា និងសៀវភៅប្រវត្តិសាស្ត្រ។

សកម្មភាពផ្សេងៗ

– សមាជិកគណៈកម្មាធិការមជ្ឈិមរណសិរ្សសាមគ្គី ការពារ និងកសាងមាតុភូមិកម្ពុជា (២៩ មេសា ២០០៦ – បច្ចុប្បន្ន)
– ប្រធានមូលនិធិកាត់បន្ថយភាពក្រីក្ររបស់ប្រជាជនកម្ពុជា ដែលជាអង្គការមិនរកកម្រៃសំដៅជួយដល់ជនក្រីក្រនៅកម្ពុជា (ចាប់តាំងពីឆ្នាំ១៩៨៧ ដល់បច្ចុប្បន្ន)
– ប្រធានសហព័ន្ធវាយតេននីសកម្ពុជា (ចាប់តាំងពីឆ្នាំ១៩៨៥ ដល់បច្ចុប្បន្ន)

សមិទ្ធផលនានា

-គម្រោងការបង្កើតតំបន់សេដ្ឋកិច្ចពិសេស ដែលបានប្រកាសកាលពីឆ្នាំ២០០៥ ដែលមានគោលបំណងផលិតកែច្នៃទំនិញនាំចេញ ដើម្បីទាក់ទាញឧស្សាហកម្មពីប្រទេសជិតខាង ក៏មានការផ្ដួចផ្ដើមពីក្រសួងពាណិជ្ជកម្ម ក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់លោក ចម ប្រសិទ្ធ ដែរ។

-ក្នុងអំឡុងពេលដែលលោក ចម ប្រសិទ្ធ កាន់តំណែងជារដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងពាណិជ្ជកម្ម មានគោលនយោបាយពាណិជ្ជកម្មជាច្រើនដែលផ្ដល់ការអនុគ្រោះពីសហគមន៍អន្តរជាតិ។ គោលនយោបាយអន្តរជាតិទាំងនោះ រួមមាន ការទទួលបានលក្ខខណ្ឌអនុគ្រោះពីសហរដ្ឋអាមេរិកនៅឆ្នាំ១៩៩៦ ដែលហៅថា អឹម.អេហ្វ.អិន (MFN)។ នៅឆ្នាំ១៩៩៧ កម្ពុជា ទទួលបានលក្ខខណ្ឌអនុគ្រោះ ជី.អេស.ភី (GSP) សម្រាប់ការធ្វើសមាហរណកម្មប្រទេសដែលលូតលាស់តិចជាងគេឲ្យចូលនៅក្នុងសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោក។ ឆ្នាំ១៩៩៩ កម្ពុជាបានក្លាយជាសមាជិកអាស៊ាន ដែលទទួលបានការកាត់បន្ថយពន្ធគយសម្រាប់ការធ្វើពាណិជ្ជកម្មរវាងប្រទេសអាស៊ានទាំង១០។

-ប្រទេសកម្ពុជាបានក្លាយជាសមាជិករបស់អង្គការពាណិជ្ជកម្មពិភពលោក នៅឆ្នាំ២០០៣ ដោយសារតែកម្ពុជា បានកែប្រែប្រព័ន្ធច្បាប់ កែលម្អរចនាសម្ព័ន្ធពន្ធគយ។ ប៉ុន្តែនៅឆ្នាំ ២០០៥ កូតាទីផ្សារនាំចេញនៅសហរដ្ឋអាមេរិក និងសហភាពអឺរ៉ុប ត្រូវផុតកំណត់ និងនៅឆ្នាំ២០០៨ ការរឹតត្បិតបរិមាណផលិតផលកាត់ដេរពីប្រទេសចិន ក៏ត្រូវផុតកំណត់ដែរ។

តួនាទីនៅលើឆាកអន្តរជាតិវិញ លោក ចម ប្រសិទ្ធ ជាប្រធានក្រុមអ្នកចរចាឲ្យប្រទេសកម្ពុជា ចូលនៅអង្គការពាណិជ្ជកម្មពិភពលោកនៅអំឡុងឆ្នាំ១៩៩៥ ដល់ឆ្នាំ២០០៤។ ក្រៅពីនេះ លោកក៏បានទទួលតំណែងជារដ្ឋមន្ត្រីសេដ្ឋកិច្ចអាស៊ានចាប់តាំងពីកម្ពុជា បានក្លាយជាសមាជិកអាស៊ាននៅឆ្នាំ១៩៩៩ រហូតដល់ឆ្នាំ២០១៣។ លោកក៏បានទទួលតួនាទីនិងភារកិច្ចសំខាន់ជាច្រើនទៀត លើកិច្ចការពាណិជ្ជកម្មនៅប្រទេសមហាអនុតំបន់ទន្លេមេគង្គ និងជាប្រធានក្រុមពិភាក្សារវាងវិស័យឯកជនដើម្បីលើកកម្ពស់ពាណិជ្ជកម្មជាដើម៕

អត្ថបទ៖ ប៊ុណ្ណារ៉ា