កីឡា

ស្ត្រីពិការវ័យ៤២ឆ្នាំ ងួន រតនា ស្រក់ទឹកភ្នែកពេលនឹកដល់មេដាយមាសអាស៊ានប៉ារ៉ាហ្គេមម្តងៗ

បានផុស

៤ ខែ មុន

នៅ

ថ្ងៃចន្ទ ២៩ ឧសភា ២០២៣

ដោយ

កីឡាការិនីរត់ប្រណាំជនពិការកម្ពុជា ងួន រតនា បានធ្វើការជាអ្នកបោសសំអាតនៅសាលារៀនឯកជនមួយក្នុងរាជធានីភ្នំពេញកាលពីឆ្នាំ២០១២។ ពេលព្រឹក និងទំនេរពីការងារ អ្នកស្រីតែងតែចេញរត់ហាត់ប្រាណដើម្បីសុខភាព។ ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ អ្នកស្រីរត់កាន់តែបានឆ្ងាយ និងរត់រហូតដល់ពហុកីឡដ្ឋានជាតិអូឡាំពិកជាកន្លែងដែលអ្នកស្រីបានស្គាល់កីឡាករ កីឡាការិនីជនពិការជម្រើសជាតិកម្ពុជាដែលពួកគាត់បានណែនាំឲ្យអ្នកស្រីបានចូលរួមហ្វឹកហាត់ជាមួយក្រុមអត្តពលកម្មជម្រើសជាតិកម្ពុជានៅឆ្នាំ២០១៣។

សូមចុច Subscribe Channel Telegram កម្ពុជាថ្មី ដើម្បីទទួលបានព័ត៌មានថ្មីៗទាន់ចិត្ត

បន្ទាប់ពីបានហ្វឹកហាត់រយៈពេលពីរបីឆ្នាំក្រោយមក អ្នកស្រី ងួន រតនា ទទួលបានឱកាសចេញទៅប្រកួតលក្ខណៈអន្តរជាតិ ជាពិសេសព្រឹត្តិការណ៍កីឡាអាស៊ានប៉ារ៉ាហ្គេម។ អ្នកស្រី ងួន រតនា បានរៀបរាប់ថា ៖«ឆ្នាំ២០១៧ ខ្ញុំត្រៀមចេញទៅប្រកួតអាស៊ានប៉ារ៉ាហ្គេម នៅប្រទេសម៉ាឡេស៊ី ពេលនោះនៅដើមខែ ម្តាយរបស់ខ្ញុំបានលាចាកលោក។ ខ្ញុំគ្មានអារម្មណ៍ក្នុងខ្លួនទេ តែខ្ញុំបានតាំងចិត្តថា ទោះបីជាខ្ញុំនៅទីនេះទុក្ខ ក៏គ្មានអ្វីប្រែប្រួល ហើយនៅតែប៉ុណ្ណឹង។ ខ្ញុំក៏សុខចិត្តទៅប្រកួត ចាំមកវិញទើបគិតទៀត»។

ទោះបីជាយ៉ាងណា ការចូលរួមប្រកួតអាស៊ានប៉ារ៉ាហ្គេមដំបូងគឺនៅឆ្នាំ២០១៧ អ្នកស្រីមិនទទួលបានលទ្ធផលល្អទេ ប៉ុន្តែអ្នកស្រីនៅតែតស៊ូហ្វឹកហាត់ និងមិនបោះបង់ចោលឡើយ។ ទីបំផុតអ្នកស្រីទទួលបានជោគជ័យក្នុងការចូលរួមប្រកួតអាស៊ានប៉ារ៉ាហ្គេម លើកទី១១ ឆ្នាំ២០២២ នៅប្រទេសឥណ្ឌូណេស៊ីគឺបានឈ្នះមេដាយមាសរត់ចម្ងាយ១៥០០ម៉ែត្រ។ នេះជាជោគជ័យ និងរីករាយខ្លាំងបំផុតសម្រាប់ជីវិតរបស់អ្នកស្រី និងប្រទេសជាតិ។

«ពេលទទួលបានមេដាយ ខ្ញុំរំភើបណាស់។ និយាយមិនចេញទេ អរពេក ធ្លាប់លំបាកយូរហើយ។ ដល់ពេលបានជោគជ័យអរណាស់។ ឥឡូវនេះ ជីវិតរបស់ខ្ញុំសប្បាយរីករាយច្រើន តែរាល់ពេលសប្បាយរីករាយម្តងៗ ខ្ញុំតែងតែស្រក់ទឹកភ្នែក ពេលនឹកដល់ឪពុកម្តាយរបស់ខ្ញុំដែលឃ្លាតឆ្ងាយគ្មានថ្ងៃវិលវិញ។ ពួកគាត់មិនបានឃើញជោគជ័យរបស់ខ្ញុំ។ ពេលខ្ញុំបានមេដាយភ្លាម ខ្ញុំនឹកគិតដល់ម៉ែឪរបស់ខ្ញុំមុនគេ»។ កីឡាការិនីជនពិការដើមកំណើតស្វាយរៀងរៀបរាប់ និងបានបញ្ជាក់ថា កីឡាបានជួយផ្តល់ឲ្យអ្នកស្រីល្អប្រសើរច្រើនទាំងសុខភាពផ្លូវកាយ សុខភាពផ្លូវចិត្ត និងជីវភាពរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ។

ឥឡូវនេះ កីឡាការិនីអត្តពលកម្មជនពិការជម្រើសជាតិកម្ពុជា ងួន រតនា កំពុងត្រៀមការពារមេដាយមាសរបស់ខ្លួននៅពេលព្រឹត្តិការណ៍កីឡាអាស៊ានប៉ារ៉ាហ្គេម លើកទី១២ ចាប់ពីថ្ងៃទី៣ ដល់ទី៩ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២៣ នៅប្រទេសកម្ពុជា។

ងួន រតនា បានប្រាប់ថា វិញ្ញាសាដែលច្បាស់១០០%ត្រូវប្រកួតគឺរត់ចម្ងាយ៨០០ម៉ែត្រ និង១៥០០ម៉ែត្រ ប៉ុន្តែវិញ្ញាសារត់ចម្ងាយ៤០០ម៉ែត្រ ឬរត់ចម្ងាយ៥០០០ម៉ែត្រមិនទាន់ច្បាស់នៅឡើយទេ។

សម្រាប់ការត្រៀមខ្លួនប្រកួតលើទឹកដីកំណើត ស្ត្រីមានពិការភាពរូបនេះបានរៀបរាប់ថា ការហ្វឹកហាត់ពេលខ្លះធ្វើបានថិរវេលាល្អប្រសើរជាងកាលពីអាស៊ានប៉ារ៉ាហ្គេមលើកមុន ប៉ុន្តែពេលខ្លះថិរវេលាទាបជាង ដោយសារអាយុច្រើន កម្លាំងចុះខ្សោយ និងសុខភាពមិនសូវល្អដូចមុន។

ងួន រតនា បានរៀបរាប់ថា ៖«ពេលខ្លះ ខ្ញុំហត់ខ្លាំង ញ័រទ្រូង រត់អត់បានល្អទេ។ ពេលខ្លះចង់បោះបង់ចោល តែក្រោយពេលសម្រាក បាត់ហត់ ក៏មានអារម្មណ៍បន្តអាជីពឡើងវិញ។ ខ្ញុំនឹងបន្តអាជីពរត់ប្រណាំងរហូតដល់ខ្ញុំទៅលែងរួច»។

អ្វីដែលធ្វើឲ្យកីឡាការិនីរូបនេះជួបបញ្ហាប្រឈមសម្រាកការប្រកួតអាស៊ានប៉ារ៉ាហ្គេមនាប៉ុន្មានថ្ងៃខាងមុខគឺស្បែកជើង។ អ្នកស្រី រតនា បានរៀបរាប់ថា ៖«ស្បែកជើងរបស់ខ្ញុំចាស់ អត់លោតផ្លោតៗដូចមុនទេ។ កាលពីខែមេសា ខ្ញុំបានបញ្ជាទិញនៅប្រទេសចិន បានបង់លុយរួចរាល់អស់ហើយ តែក្រោយមក គេថា អស់ហើយ ខ្នាតជើងខ្ញុំគឺអស់ហើយ។ គេវេរលុយឲ្យខ្ញុំវិញ។ ឥឡូវ អត់មានស្បែកជើងថ្មីទេ។ រកទិញអត់បាន។ ស្បែកជើងចាស់លែងមានជ័រលោតលះៗដូចថ្មីហើយ»។