ជាកំហុសធ្ងន់ណាស់របស់ឪពុកម្តាយ ដែលយល់ថា ខ្លួនជាអ្នកប្រកបរបររកស៊ី ហើយ​កូន​ត្រូវតែ​ជា​អ្នករកស៊ី​ដែរ បើឪពុកម្តាយធ្វើការអ្វី កូនត្រូវតែធ្វើការងារបែបនោះដែរ។ លោកសាស្ត្រាចារ្យ ហោ ប៊ុន ឡេង លើកឡើងបែបនេះ នៅក្នុងបទ​សម្ភាស កម្មវិធី ៣០នាទី​ជាមួយគ្រូយើង។

លោកសាស្ត្រាចារ្យ ពន្យល់ថា អាណាព្យាបាលអាចបណ្តុះទស្សនៈរបស់កូន ធ្វើអ្វីតាមការចង់បានរបស់ខ្លួន ប៉ុន្តែអ្វីដែលអាណាព្យាបាលគ្រប់រូប ចាំបាច់ដឹង​នោះគឺ គាត់អាចធ្វើទៅបាន​ក៏ពិតមែន តែមិនអាចធ្វើរឿងនោះ ឱ្យអស្ចារ្យបានឡើយ។ លោកថា វាផ្ទុយពីការធ្វើកិច្ចការផ្តើមចេញពី​​ទេពកោសល្យ ដែលកូនអាចធ្វើអស់ពីសមត្ថភាព និងថែមទាំងអាចបញ្ចូលទាំង​ការច្នៃប្រឌិតបានច្រើនមិនធម្មតា។

លោកសាស្ត្រាចារ្យ ហោ ប៊ុនឡេង បន្ថែមទៀតថា ឪពុកម្តាយមាននាទីជាអ្នកអភិបាល និងដឹកនាំកូន ពោលគឺតាមដានពីទេពកោសល្យធម្មជាតិរបស់កូន បន្ទាប់មកជួយអភិវឌ្ឍនដុងពីកំណើតនោះ ឱ្យទៅជាជំនាញពិតប្រាកដមួយ ព្រោះពួកគេនៅតូច មិនទាន់អាចរកជំនាញខ្លួនឯងបានឡើយ ដែលទាមទារឱ្យមានជួយជ្រោមជ្រែងពីឪពុកម្តាយ។

បើតាមលោកសាស្ត្រាចារ្យ ក្នុងនាមជាអាណាព្យាបាល ចាំបាច់ណាស់ ក្នុងការសង្កេតពីទេពកោសល្យ ធម្ម​ជាតិរបស់កូន ថាតើ កូនរបស់ខ្លួន មានទំនោរទៅរកអ្វី ហើយពូកែខាងអ្វី ដើម្បីអាចជួយច្នៃ​ ទេពកោសល្យនោះឲ្យក្លាយជាទៅជាការ​ពិត ពិសេសជម្រុញកូនឱ្យឈានទៅដល់ផែនការ ដែលពួកគេគ្រោងទុក៕