សេដ្ឋវិទូ​បារម្ភពី​បំណុលសាធារណៈរបស់ជប៉ុន ​ខណៈ​ប្រជាជនវ័យចំណាស់កើនរហ័ស

សេដ្ឋវិទូជាន់ខ្ពស់​នៅ​ការិយាល័យស្រាវជ្រាវម៉ាក្រូសេដ្ឋកិច្ចអាស៊ាន+៣ (AMRO) លោក Paolo Hernando បាន​សរសេរ​នៅក្នុងបទអត្ថាធិប្បាយ​មួយ​ចេញ​ផ្សាយ​នៅថ្ងៃពុធនេះ​ ដោយ​​លើកឡើង​ពី​​ការព្រួយបារម្ភ​ជុំវិញ​បំណុលសាធារណៈខ្ពស់របស់​ប្រទេសជប៉ុន ចំពេល​ដែល​ភាព​ចំណាស់នៃប្រជាជន​កំពុង​កើនឡើង​យ៉ាងរហ័ស។

លោក Paolo បាន​សរសេរថា​ ប្រទេសជប៉ុនមានបំណុលសាធារណៈខ្ពស់បំផុតក្នុងចំណោមបណ្ដាប្រទេស​ជឿនលឿន ដោយ​វា​បាន​កើនដល់​ចំណុចខ្ពស់កំពូល ២៦១ ភាគរយ ធៀប​នឹង GDP (ផលិតផលក្នុងស្រុកសរុប​) នៅឆ្នាំ ២០២០ ហើយ​បាន​ធ្លាក់ចុះមកត្រឹម ២៤២ ភាគរយ នៅឆ្នាំ ២០២៣។ ​យ៉ាងណាមិញ លោកថា​ ការថយចុះ​នេះ​មិនមែនដោយ​សារតែការ​ប្រឹងប្រែងដើម្បីកាត់បន្ថយបំណុលនោះទេ ប៉ុន្តែដោយសារតែកំណើនសេដ្ឋកិច្ច ​ហើយ​កម្រិត​បំណុល​នៅ​តែ​ខ្ពស់​ខ្លាំង​ដដែល។

លោក​បាន​លើកឡើងថា៖ «កត្តាជំរុញ​សំខាន់ ដែលធ្វើឱ្យ​បំណុលសាធារណៈខ្ពស់នោះ គឺ​កំណើន​យ៉ាងឆាប់រហ័សនៃការចំណាយផ្នែក​សន្តិសុខសង្គម ជាពិសេស​ទាក់ទងនឹងមនុស្សវ័យចំណាស់ ដូចជាប្រាក់សោធននិវត្តន៍ ការថែទាំវេជ្ជសាស្រ្ត និងការថែទាំរយៈពេលវែង»។ សេដ្ឋវិទូដដែល​បន្តថា៖ «ការចំណាយទាំងនេះ បច្ចុប្បន្នស្មើនឹង ១/៣ នៃការចំណាយសាធារណៈ ដោយ​កើនឡើងពី ១៧,៥ ​ភាគរយក្នុងឆ្នាំ ១៩៩០ ហើយនឹងបន្តកើនឡើង​ទៀត​ ចំពេល​ប្រទេស​នេះ​មាន​ប្រជាជន​វ័យចំណាស់ច្រើន​»។

កំណើន​រហ័ស​នៃ​ប្រជាជន​វ័យចំណាស់របស់ជប៉ុន នឹងដាក់សម្ពាធកាន់តែខ្លាំងលើថវិការបស់​ប្រទេស​។ នៅឆ្នាំ ២០២៣ ប្រទេសនេះមានអត្រាកំណើតទាបបំផុត ជាមួយនឹងអត្រានៃការមានកូន​ ១,២០ ក្នុងស្រ្តីម្នាក់​។​ ទន្ទឹមនឹងនេះដែរ អាយុសង្ឃឹមរស់កំពុងកើនឡើង ដែលរំពឹងថានឹងឈានដល់ ៨៥,៩ ឆ្នាំ សម្រាប់បុរស និង ៩១,៩ ឆ្នាំសម្រាប់ស្ត្រី នៅឆ្នាំ ២០៧០។ ពេល​នោះ ជិត ៤០ ភាគរយ​ នៃប្រជាជនជប៉ុននឹងមានអាយុ​លើសពី ៦៥ ឆ្នាំឡើងទៅ ​ដោយ​កើនឡើងពីអត្រា ៣០ ភាគរយ នាពេល​បច្ចុប្បន្ន។

លោក Paolo កត់សម្គាល់ថា​ បច្ចុប្បន្ន បំណុលសាធារណៈ​ជប៉ុន​រួមចំណែកជាចម្បងដោយការសន្សំក្នុងស្រុក ដោយ​ ៨៧ ភាគរយ​ នៃមូលបត្របំណុលរដ្ឋាភិបាល កាន់កាប់ដោយអ្នកវិនិយោគក្នុងស្រុក។ ប៉ុន្តែការប៉ាន់ប្រមាណពី AMRO បាន​និយាយថា​ ​អត្រាសន្សំក្នុងគ្រួសារ​ជប៉ុនកំពុងធ្លាក់ចុះ ហើយ​រំពឹងថានឹងប្រែជាអវិជ្ជមាននៅឆ្នាំ ២០៣០ ​ដែល​វា​ន័យថាមនុស្សកាន់តែច្រើននឹងប្រើប្រាស់ប្រាក់សន្សំរបស់​ខ្លួន​ ជាជាង​សន្សំប្រាក់។​

លើសពីនេះ ប្រសិនបើបំណុលរដ្ឋាភិបាលកើនឡើងលឿនជាងការសន្សំក្នុងគ្រួសារ ​ជប៉ុនប្រហែលជាត្រូវពឹងផ្អែកលើអ្នកវិនិយោគបរទេស​​ ដែល​អាចនាំឱ្យមានការចំណាយលើការខ្ចីប្រាក់ខ្ពស់ ការប្រែប្រួលទីផ្សារកាន់តែច្រើន និង​កំណើន​ហានិភ័យហិរញ្ញវត្ថុ។

ទោះជា​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ លោក Paolo បាន​ផ្ដល់ជាអនុសាសន៍ថា​ ដើម្បីកែលម្អស្ថានភាពបំណុលសាធារណៈ​ និងជៀសវាងការ​លើស​កម្រិតបំណុល ​ជប៉ុនគួរតែអនុវត្តយុទ្ធសាស្រ្តសារពើពន្ធដ៏ទូលំទូលាយដែលផ្តោតលើការសម្រេចបាននូវអតិរេកបឋម។ យុទ្ធសាស្ត្រនេះ គួរតែផ្តល់អាទិភាពដល់ការកែទម្រង់​គោលនយោបាយពន្ធដារ ការវិភាគសមហេតុសមផលនៃការចំណាយ និងកំណែទម្រង់សន្តិសុខសង្គម។ដោយសារចំនួនប្រជាជន​ជប៉ុនកាន់តែចាស់ វិធានការបន្ទាន់គឺចាំបាច់ដើម្បីទប់ស្កាត់វិបត្តិហិរញ្ញវត្ថុនាពេលអនាគត៕