អ្នកត្បាញក្រមានៅភូមិព្រែកចង្ក្រាន ថយចុះ ពី ៨០០ នាក់ មកសល់ ប្រមាណ ១០០ នាក់

មុខរបរត្បាញក្រមារបស់ប្រជាពលរដ្ឋនៅភូមិព្រែកចង្ក្រាន ឃុំល្វេ ស្រុកកោះសូទិន ខេត្តកំពង់ចាម នៅបន្តមានវត្តមាននៅឡើយ តែចំនួនគ្រួសារដែលនៅប្រកបការងារនេះបានបន្តបាត់បង់បន្តិចម្តងៗពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំ។ ពលរដ្ឋអ្នកត្បាញក្រមាមួយចំនួននៅភូមិព្រែកចង្ក្រានបានបញ្ជាក់ទៀតថា មុខរបរត្បាញក្រមានេះហាក់ពុំសូវមានអ្នកចាប់អាម្មរណ៍ធ្វើបន្តនោះទេ ពិសេសក្មេងៗជំនាន់ក្រោយតែម្តង។ ប្រការនេះធ្វើឱ្យតម្បាញដូនតាមួយនេះ កាន់តែថយចុះជាបណ្តើរៗនូវអ្នកបន្តវេន ខណៈធ្លាប់មានប្រជាពលរដ្ឋប្រកបការងារត្បាញក្រមានេះជាង ៨០០ នាក់ តែបច្ចុប្បន្ននៅសល់ប្រហែលតែជាង ១០០ នាក់តែប៉ុណ្ណោះ។

អ្នកស្រី ស្រ៊ាន អ្នកត្បាញក្រមា ក្នុងភូមិព្រែកចង្ក្រាន យល់ថា ការធ្លាក់ចុះនេះ អាចមកពីចំណូលពីមុខរបរមួយនេះមិនអាចផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពគ្រួសារបានគ្រប់គ្រាន់ ទើបធ្វើឱ្យអ្នកត្បាញមួយចំនួនបោះបង់ចោល។ មួយវិញទៀត ក្មេងៗជំនាន់ក្រោយក៏មិនសូវចាប់អារម្មណ៍ធ្វើ ហើយងាកទៅរកការងារ ឬមុខរបរថ្មីជំនួសវិញ។

ស្រ្តីវ័យចំណាស់រូបនេះឱ្យដឹងទៀតថា មូលហេតុដែលអ្នកស្រីនៅបន្តធ្វើការងារនេះ ព្រោះអ្នកស្រីស្រលាញ់ការងារដែលជាមរតដូនតាបន្សល់ទុកឱ្យ ហើយណាមួយអ្នកស្រីអាចមានពេលឆ្លៀតមើលថែផ្ទះ និងចៅៗបាន ទើបអ្នកស្រីមិនបោះបង់ការងារមួយនេះ។ ភាពងាយស្រួលមួយទៀតដែរ គឺក្រមាដែលអ្នកស្រីត្បាញរួចគឺមានឈ្មួញមកទិញដល់ផ្ទះ ដោយមិនចាំបាច់លំបាកត្រូវដើរលក់ដោយខ្លួនឯងនោះទេ។

ពលរដ្ឋប្រកបរបរត្បាញក្រមា​ បានអះអាងប្រហាក់ប្រហែលគ្នាថា មូលហេតុដែលនាំឱ្យអ្នកត្បាញក្រមាធ្លាក់ចុះ ព្រោះបញ្ហាថ្លៃទិញវត្ថុធាតុដើមត្រូវចំណាយខ្ពស់ជាងមុន ស្របពេលតម្លៃក្រមាលើទីផ្សារបែរជាធ្លាក់ថ្លៃទៅវិញ។ មួយវិញទៀត អាចមកពីតម្រូវការក្រមាលើទីផ្សារមានតិច ធ្វើឱ្យអ្នកត្បាញ ពិសេសកូនចៅជំនាន់ក្រោយបង្វែរទៅរកឱកាសការងារផ្សេងៗ ឬចាប់យកមុខរបររកស៊ីជួញដូរថ្មីៗវិញ។

ភូមិព្រែកចង្ក្រាន ជាភូមិមួយក្នុងចំណោមភូមិទាំង ១០ នៃឃុំល្វេ ស្រុកកោះសូទិន ខេត្តកំពង់ចាម។ ប្រជាពលរដ្ឋភូមិព្រែកចង្ក្រានបច្ចុប្បន្នប្រកបការងារកសិកម្មដាំដំណាំរួមផ្សំ និងរបរលក់ដូរផ្សេងៗ ហើយគ្រួសារខ្លះក៏នៅបន្តការងារសិប្បកម្មត្បាញក្រមារហូតមកទល់ពេលបច្ចុប្បន្ននេះដែរ៕

អត្ថបទ ​និង​រូបភាព​៖ ​ឡេក​ ចាន់ពេជ្រ​