វប្បធម៌ ជំនឿ

អប្បិយជំនឿ ពីការបីឆ្មាសម្បុរបីឡើងផ្ទះថ្មី

បានផុស

២ ខែ មុន

នៅ

ថ្ងៃពុធ ៨ មិថុនា ២០២២

ដោយ

តាមជំនឿខ្មែរបុរាណបានឲ្យដឹងថា ឆ្មាសម្បុរបីជាឆ្មានាំលាភសំណាង និងសុភមង្គលដល់ម្ចាស់ផ្ទះនាថ្ងៃមុខ ហើយជំនឿនេះត្រូវគេអនុវត្តរហូតដល់បច្ចុប្បន្ន។ ទោះជាអប្បិយជំនឿនេះពេញនិយមប៉ុណ្ណាក៏ដោយ មានមនុស្សមួយភាគធំ មិនទាន់ដឹងពីប្រវត្តិជំនឿនេះនៅឡើយទេ។

សូមចុច Subscribe Channel Telegram កម្ពុជាថ្មី ដើម្បីទទួលបានព័ត៌មានថ្មីៗទាន់ចិត្ត

ប្រវត្តិអប្បិយជំនឿនេះមានដូចតទៅ៖ កាលដើមឡើយមានប្ដីប្រពន្ធមួយគូរកស៊ីសុចរិតទៀតត្រង់ណាស់ នរណាៗក៏ស្រលាញ់រាប់អានអ្នកទាំងពីរដែរ នាងប្រពន្ធជានារីគ្រប់លក្ខណ៍ ស្មោះត្រង់ ថែមទាំងពូកែបម្រើទឹកក្ដៅទឹកត្រជាក់ប្ដីទៀតផង។ និយាយពីផ្ទះរបស់ពួកគេវិញ ជាផ្ទះឈើតូចមួយមើលទៅគួរឲ្យស្រណោះក្រៃលែង ជាមួយគ្នានោះ នាងបានយកឆ្មាសម្បុរបីមួយក្បាលមកចិញ្ចឹម ហើយស្រលាញ់ដូចគ្រួសារតែមួយ។ ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ ឆ្មានេះកើនចិត្តអាណិតស្រលាញ់ប្ដីប្រពន្ធនេះពេក យប់ឡើងវាតែងពាំមាសប្រាក់មកទុកចុងជើងរៀងរាល់យប់ មិនយូរប៉ុន្មានទង្វើសត្វឆ្មាក៏បែកធ្លាយ។

ក្រោយមក មានប្ដីប្រពន្ធមួយគូទៀតដែលជាសម្លាញ់នឹងគ្នា មកសួរនាំអំពីដំណើរដើមទង ប៉ុន្តែដោយពួកគេជាមនុស្សគ្មានសេចក្ដីព្យាយាម ខ្ជិលច្រអូសចាំតែស៊ីស្រាប់ដេកស្រួល ណាមួយប្រពន្ធបុរសនោះគឺជាស្ត្រីខាតលក្ខណ៍ដោះញ (មានស្នាមក្រឡេក្រឡានៅក្បាលដោះ) ចិញ្ចឹមគោក្រយៅក្រឡាច់ដែលចាស់ៗបុរាណហាមមិនឲ្យចិញ្ចឹម រីឯផ្ទះពួកគេក៏សង់ខុសក្បួនតម្រា គឺមានត្រពាំងនៅខាងត្បូង អណ្ដូងនៅខាងលិច បើប្រដាប់ប្រដានៅក្នុងផ្ទះក៏សុទ្ធតែជារបស់ចង្រៃដែរគឺពន្លៀកធ្វើពីដងដូង ចំណែកអន្លូងធ្វើពីដើមពង្រ ឆ្មាចង់ជួយក៏ជួយមិនកើត។ ឃើញឆ្មាមិនជួយដូច្នេះប្ដីប្រពន្ធសេដ្ឋីក៏សួរហេតុអ្វីមិនជួយមិត្តរបស់គាត់ដែរ ទើបឆ្មាឆ្លើយថា “ពន្លៀកដងដូង អន្លូងពង្រ ប្រពន្ធដោះញ គោក្រយៅក្រឡាច់ ត្រពាំងខាងត្បូង អណ្ដូងខាងលិច ឲ្យខ្ញុំធ្វើម៉េចបើខ្ញុំជាឆ្មា”។