KPT+

គ្រោះធម្មជាតិធំៗ ៥ ធ្លាប់សម្លាប់មនុស្សអស់ជាច្រើន ក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រ

បានផុស

៤ ខែ មុន

នៅ

ថ្ងៃអង្គារ ២០ កញ្ញា ២០២២

ដោយ

គ្រោះធម្មជាតិដែលយើងនឹងលើកយកមកនិយាយខាងក្រោមនេះ សុទ្ធតែជាគ្រោះធម្មជាតិដែលបានបំផ្លិចបំផ្លាញជីវិតមនុស្ស និងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធយ៉ាងច្រើនក្រៃលែង។ មនុស្សប្រហែល៦ម៉ឺននាក់ បានស្លាប់ជារៀងរាល់ឆ្នាំ ដោយសារគ្រោះមហន្តរាយដូចជាគ្រោះរាំងស្ងួត ទឹកជំនន់ រញ្ជួយដី និងរលកយក្សស៊ូណាមិ ហើយមនុស្ស១៥០លាននាក់ទៀត ត្រូវបានរងផលប៉ះពាល់ ដោយព្រឹត្តិការណ៍ទាំងនេះ។

នេះជាគ្រោះធម្មជាតិចំនួនប្រាំ ក្នុងចំណោមគ្រោះមហន្តរាយធម្មជាតិដ៏ធំបំផុត ដែលសម្លាប់មនុស្ស និងបំផ្លាញទ្រព្យសម្បត្តិអស់ជាច្រើន ក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រសម័យទំនើប៖

១. ព្យុះហ្កាលវិនស្តន ឆ្នាំ១៩០០

សូមចុច Subscribe Channel Telegram កម្ពុជាថ្មី ដើម្បីទទួលបានព័ត៌មានថ្មីៗទាន់ចិត្ត

នៅថ្ងៃទី៨ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ១៩០០ មានព្យុះមួយបានបោកបក់កាត់ហ្កាលវិនស្តន ដែលជាកោះមួយនៅឆ្នេរសមុទ្រនៃរដ្ឋតិចសាស់។ កាលនោះហ្កាលវិនស្តនគឺជាទីក្រុងកំពង់ផែដ៏ធំបំផុតរបស់រដ្ឋតិចសាស់ ប៉ុន្តែខ្យល់ព្យុះដែលមានល្បឿន២២៥គីឡូម៉ែត្រក្នុងមួយម៉ោង បានបោកបក់វាចេញពីផែនទី។ គេប៉ាន់ប្រមាណថា ផ្ទះចំនួន៣៦០០ និងអាជីវកម្មចំនួន៦០០ ត្រូវក្លាយទៅជាកម្ទេចថ្មលើផ្ទៃដី៧៧០ហិកតា ចំនួនអ្នកស្លាប់ចុងក្រោយ ត្រូវបានគេប៉ាន់ប្រមាណថាមានចន្លោះពី ៦ពាន់ទៅ៨ពាន់នាក់។

២. គ្រោះរញ្ជួយដីនៅស៊ីឈ័ន ឆ្នាំ ២០០៨

ក្នុងឆ្នាំ ២០០៨ មានគ្រោះរញ្ជួយដីកម្រិត ៧.៩ រ៉ិចទ័រ បានវាយប្រហារតំបន់ជាច្រើននៃភាគអាគ្នេយ៍នៃប្រទេសចិន។ វាបានបណ្ដាលឲ្យមានការបាក់ដី និងការដួលរលំអគារជាច្រើន ដែលសម្លាប់មនុស្សជិត៧ម៉ឺននាក់នៅទូទាំងខេត្តស៊ីឈ័ន។

៣. ភ្លើងឆេះព្រៃនៅអូស្ត្រាលី ឆ្នាំ២០១៩

ចន្លោះឆ្នាំ២០១៩និង២០២០ អូស្ត្រាលីបានជួបប្រទះភ្លើងឆេះព្រៃដ៏សាហាវបំផុតក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រ។ ចំនួនអ្នកស្លាប់ជាផ្លូវការក្នុងភ្លើងឆេះព្រៃគឺ៣៣នាក់ មនុស្សចំនួន៤៤៥នាក់ទៀត បានស្លាប់ដោយសារការស្រូបផ្សែង ហើយមនុស្ស៤ពាន់នាក់ទៀតត្រូវបញ្ជូនទៅមន្ទីរពេទ្យ។ ព្រៃឈើ១៩លានហិចតា នៅភាគអាគ្នេយ៍នៃប្រទេសអូស្ត្រាលីត្រូវបានដុតបំផ្លាញ។ គេសនិដ្ឋានថា ភ្លើងឆេះព្រៃកាលនោះមកពីការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ។

៤. ព្យុះសង្ឃរាម៉ារា ឆ្នាំ២០១៧

នៅថ្ងៃទី២០ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០១៩ កោះព័រតូរីកូត្រូវកម្ទេចដោយព្យុះកំណាចនេះ វាធ្វើឲ្យមានទឹកជំនន់កម្ពស់១០៤សង់ទីម៉ែត្រ សម្លាប់មនុស្សអស់ជាង ៤៦០០នាក់ និងបំផ្លាញទ្រព្យសម្បត្តិអស់ប្រហែល ៩៨ ពាន់លានដុល្លារ។

៥. បន្ទុះភ្នំភ្លើងតាំបូរ៉ា ឆ្នាំ១៨១៥

ភ្នំភ្លើងនេះផ្ទុះនៅប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ីនៅថ្ងៃទី១០ ខែមេសា ឆ្នាំ១៨១៥ ហើយខ្លាំងបំផុតក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រ។ ការផ្ទុះនេះបញ្ចេញផេះភ្នំភ្លើងយ៉ាងច្រើនចូលទៅក្នុងបរិយាកាសផែនដី ធ្វើឲ្យកាត់បន្ថយបរិមាណនៃពន្លឺព្រះអាទិត្យមកដល់ផ្ទៃផែនដី។ ជាលទ្ធផលសីតុណ្ហភាពនៅអឌ្ឍគោលខាងជើង នៅពេលនោះបានធ្លាក់ចុះ ០.៥៦អង្សាសេ ហើយឆ្នាំ ១៨១៦ ត្រូវគេស្គាល់ថាជា “ឆ្នាំដែលគ្មានរដូវក្ដៅ” ។ កំណត់ត្រាបង្ហាញថា ការផ្ទុះនេះបានបណ្ដាលឱ្យមនុស្ស ១១,០០០ នាក់ស្លាប់ភ្លាមៗ ហើយមនុស្ស ១០,០០០ នាក់ទៀតស្លាប់ដោយសារកង្វះអាហារ បណ្ដាលមកពីការថយចុះនៃពន្លឺព្រះអាទិត្យ៕

ប្រែសម្រួល៖ វារី

ចុចអាន៖កន្លែងទេសចរណ៍ ១០ កន្លែងលើពិភពលោក ល្បីព្រឺព្រួច និងរន្ធត់

ចុចអាន៖មានមិត្តតិច តែកក់ក្ដៅបេះដូង ហើយនាំទៅរកផ្លូវរីកចម្រើនជាមួយគ្នា