តើខួរក្បាលលោក Albert Einstein ត្រូវអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រសិក្សាយ៉ាងដូចម្តេច ?

នៅថ្ងៃទី ១៨ ខែមេសា ឆ្នាំ ១៩៥៥ លោក Albert Einstein បានទទួលមរណភាពដោយសារជំងឺហើមពោះនៅអាយុ ៧៦ ឆ្នាំ។ តាមការចង់បានរបស់គាត់ អដ្ឋិធាតុរបស់រូបវិទូដ៏ល្បីល្បាញត្រូវបានបូជា​ ​ហើយផេះរបស់គាត់បានរាយប៉ាយនៅកន្លែងមួយ ចំណុចពិសេសមិនត្រូវបានបង្ហាញទេ លើកលែងតែខួរក្បាលរបស់គាត់ ។

លោក Thomas Stoltz Harvey ដែលជាអ្នកមើលការខុសត្រូវលើការធ្វើកោសល្យវិច័យរបស់អ្នកជំនាញខាងរូបវិទ្យា និងជាគ្រូពេទ្យនៅមន្ទីរពេទ្យព្រីនស្តុន បានយកខួរក្បាលរបស់ Einstein ចេញពីខ្លួនរបស់គាត់ដោយកាត់វាជាបំណែកចំនួន ២៤០ ហើយរក្សាទុកភាគច្រើនដែលនៅសល់។ លោក Harvey បានបញ្ជាឱ្យកាត់ប្លុកជាច្រើនជា ១២ សំណុំនៃ ២០០ បំណែកនៃជាលិកា ultrathin ដែលចំណិតនីមួយៗមិនលើសពីពាក់កណ្តាលទទឹងនៃសក់មនុស្ស។ វាត្រូវបានគេដឹងថាគាត់បាន ថតរូបខួរក្បាលពេញលេញពីមុំផ្សេងៗគ្នាជាច្រើនមុនពេលធ្វើការវិភាគ។

បើគ្មានការអនុញ្ញាតពីគ្រួសារ Einstein ទេក៏គ្មានការដំឡើងខួរក្បាលរបស់គាត់ ហើយចែកចាយវាទៅឱ្យអ្នកស្រាវជ្រាវមួយចំនួនទៀត ដែលគាត់សង្ឃឹមថាអាចរកឃើញអាថ៌កំបាំងដែលលាក់ កំបាំងលាក់នៅក្នុងខួរក្បាលរបស់ genius ដ៏អស្ចារ្យ។ លោក Harvey ផ្ទាល់បានដឹកជញ្ជូនសំណាកទាំងនេះជាច្រើននៅជុំវិញសហរដ្ឋអាមេរិក និងផ្នែកខ្លះនៃប្រទេសកាណាដា ហើយបានរក្សាទុកខួរក្បាលភាគច្រើនរបស់ Einstein នៅក្នុងក្រឡមួយក្នុងប្រអប់ក្រដាសកាតុងធ្វើជាកេសនៅក្នុងឡានរបស់គាត់។

ទោះបីជាបន្តចែករំលែកគំរូជាមួយអ្នកស្រាវជ្រាវដែលមានគំនិតដូចគ្នាក៏ដោយ Harvey បានរក្សាខួរក្បាលភាគច្រើនរបស់ Einstein រហូតដល់ឆ្នាំ ១៩៩៨ នៅពេលដែលគាត់បានប្រគល់អ្វីដែលនៅសល់ទៅឲ្យមជ្ឈមណ្ឌលវេជ្ជសាស្ត្ររបស់សាកលវិទ្យាល័យ Princeton ។ សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ អ្នក​វិទ្យាសាស្ត្រ​ត្រូវ​បាន​អនុញ្ញាត​ឱ្យ​ពិនិត្យ​តែ​ខួរក្បាល​របស់ Albert Einstein ​ដោយ​មាន​ការ​អនុញ្ញាត​ពី​មជ្ឈមណ្ឌលវេជ្ជសាស្ត្រប៉ុណ្ណោះ។ ចាប់តាំងពីពេលនោះមក អ្នកស្រាវ ជ្រាវជាច្រើនដែលលោក Harvey ផ្តល់ដុំខួរក្បាលបានប្រគល់ពួកគេមកវិញ ប៉ុន្តែរហូតមកដល់ពេលនេះ មិនទាន់អាចបញ្ចប់បំណែកទាំងនោះបានទេ ៕

ប្រែសម្រួល៖នាងតូច

ចុចអាន៖យល់ដឹង! អ្វីទៅជា GPA ក្នុងថ្នាក់ឧត្តមសិក្សា? ហេតុអ្វីត្រូវដឹងពីGPA?