បទអត្ថាធិប្បាយ៖ បន្សុទ្ធកម្មមន្ត្រីរាជការនៅក្រសួង​មហាផ្ទៃទទួលបានការ​​ចាប់អារម្មណ៍ច្រើន​

ចាប់តាំងពីការចូលកាន់តំណែងក្នុងអាណត្តិទី ៧មក ទាំងប្រមុខរាជរដ្ឋាភិបាល ទាំងរដ្ឋមន្ត្រី​នៃក្រសួង និងស្ថាប័នឧបសម្ព័ន្ធនានា សុទ្ធតែ​បង្ហាញការប្ដេជ្ញាចិត្តខ្ពស់​ ខិតខំប្រឹង​ប្រែងធ្វើយ៉ាងណា​ឱ្យ​អាច​សម្រេច​បាននូវប្រសិទ្ធភាពនៃការដឹកនាំ និងការគ្រប់គ្រង ក៏ដូចជាការបំពេញ​ការងារ ដើម្បី​លើកកម្ពស់​ការថែរក្សាសន្តិភាព សន្តិសុខ សណ្ដាប់ធ្នាប់សាធារណៈ យុត្តិធម៌សង្គម សមធម៌ ការអភិវឌ្ឍប្រកបដោយចីរភាព និងសុខដុមរមនា។

ដើម្បី​អាច​សម្រេច​បាន​នូវ​ការប្ដេជ្ញាចិត្តនេះ រាជរដ្ឋាភិបាលបានបង្កើតផែនទីចង្អុលផ្លូវដ៏ច្បាស់លាស់​មួយ គឺយុទ្ធសាស្ត្រ​បញ្ចកោណ។ ជាពិសេស យុទ្ធសាស្ត្រ​បញ្ចកោណដំណាក់កាលទី១ ដែល​ជារបៀបវារៈនយោបាយ​ដ៏សំខាន់​សម្រាប់ការអភិវឌ្ឍប្រទេសជាតិប្រកបដោយទស្សនវិស័យច្បាស់​លាស់​ វែងឆ្ងាយ និងនាំប្រទេសជាតិឱ្យកាន់តែមានការអភិវឌ្ឍលើគ្រប់វិស័យបន្ថែមទៀត។

ដើម្បីសម្រេចគោលបំណងជាតិដ៏សំខាន់នេះបាន រាជរដ្ឋាភិបាលអាណត្តិទី៧ ​​បានចេញដំណើរពី​​ការរៀបចំក្រសួង ស្ថាប័ន អង្គភាព រចនាសម្ព័ន្ធ ការបែងចែក​ធនធានមនុស្ស​ និងការបែងចែក​ភារកិច្ច និងការទទួលខុសត្រូវតាមវិស័យនីមួយៗ។ លើសពីនេះទៀត ក្នុង​ដំណា​ក់​កាល​ជាង ១០០ថ្ងៃដំបូង ក្រសួងនីមួយៗ កំពុងតែពិនិត្យ​មើល​សមត្ថភាព បទពិសោធន៍ ប្រតិបត្តិការ ភាពសកម្ម ភាពអសកម្ម ចំណុចខ្លាំង ចំណុចខ្សោយ សក្ដានុពល បញ្ហាប្រឈម និងឧបសគ្គនៅ​ក្នុង​ដំណើរការងាររបស់ខ្លួន។ ជាក់ស្ដែង លោក ស សុខា ឧបនាយករដ្ឋមន្ត្រី រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងមហាផ្ទៃ បានបង្ហាញការប្ដេជ្ញាចិត្តខ្ពស់ និងបានចេញដំណើរមុនគេក្នុងការបំពេញការងារនេះ ដោយ​បានចាប់ផ្ដើមពីការធ្វើបន្សុទ្ធកម្មមន្ត្រីគ្រប់ជាន់ថ្នាក់នៅក្នុងក្រសួង​មហាផ្ទៃ​ ជាពិសេស មន្ត្រី​ប្រយុទ្ធប្រឆាំងគ្រឿងញៀន និងមន្ត្រីពាក់ព័ន្ធបញ្ហាគ្រឿងញៀន។

ជាការណ៍ពិត បញ្ហាគ្រឿងញៀន គឺជាបញ្ហាមួយមានភាពរ៉ាំរ៉ៃ ស្មុគស្មាញ ពិបាកទប់ស្កាត់ ពិបាកដោះស្រាយ ផ្ដល់ផលអវិជ្ជមាន និងគ្រោះថ្នាក់ជាច្រើន​ដល់សង្គមមនុស្ស។ បច្ចុប្បន្ន វាបានឹង​កំពុង​វាយលុក​នៅក្នុងពិភពលោក ក្នុង​តំបន់រួមទាំង​នៅកម្ពុជាផងដែរ។ ក្នុងការប្រយុទ្ធប្រឆាំងគ្រឿងញៀននេះ​ ចាំបាច់ត្រូវ​មាន​កិច្ច​សហប្រតិបត្តិការពីប្រទេសជិតខាង ព្រមទាំងប្រទេស​ក្នុងតំបន់ និងក្រៅតំបន់ផងដែរ បើមិនដូច្នោះទេ មិនអាចទប់ស្គាត់ និងដោះស្រាយបញ្ហានេះបានជោគជ័យធំដុំឡើយ។​

ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ការប្រយុទ្ធប្រឆាំងគ្រឿងញៀន ត្រូវចាប់ផ្ដើមចេញដំណើរពីគំនិតផ្ដួចផ្ដើម ចក្ខុវិស័យ ទស្សនវិស័យ គោលនយោបាយ ​ផែនការយុទ្ធសាស្ត្រ និង​ការប្ដេជ្ញាចិត្ត​របស់ប្រទេសនីមួយៗ ជាពិសេស ក្រសួង ស្ថានប័នដែលទទួលបន្ទុកផ្ទាល់លើបញ្ហានេះ។ ប្រហែលជាក្នុងហេតុផលនេះហើយ បានជាក្រសួងមហាផ្ទៃបានចាប់​ផ្ដើម​ពីការពិនិត្យ​មើល​សុក្រិតភាព​របស់មន្ត្រីនគរបាល​ជាបន្តបន្ទាប់ដើម្បីពិនិត្យមើលថាតើពួកគេមានសារជាតិញៀននៅក្នុងខ្លួនដែរឬទេ មានជាប់ពាក់ព៍ន្ធក្នុងការរួមគំនិតដែរឬទេ ឬក៏ទទួល​ផល​ប្រយោជន៍ពីការជួញដូរ និងការផលិតគ្រឿងញៀនដែរឬទេ។

ជាលទ្ធផល ក្រសួងបានរកឃើញមន្ត្រី​នគរបាល​មួយចំនួនពិតជាមានសារធាតុញៀននៅក្នុងខ្លួន ហើយមន្ត្រីនគរបាល និងមន្ត្រីពាក់មួយចំនួនទៀតពិតជា​មានជាប់ពាក់ព័ន្ធ​នឹងការរួមគំនិត និងការ​ទទួល​ផល​ប្រយោជន៍ពីការជួញដូរ និងការ​ផលិតគ្រឿងញៀនប្រាកដមែន។ ជាចំណាត់ការ ក្រួសួងបានពិន័យរដ្ឋបាល បន្ថយ ឬដកឋានន្តរស័ក្ដិ បណ្ដេញចេញ​ពីក្រប​ខណ្ឌ​ចំពោះ​មន្ត្រីទាំងនោះ ឬបញ្ជូនពួកគេ​ទៅតុលការក្នុងករណីមានកំហុសធ្ងន់ធ្ងរលើសពីទោស​ពិន័យរដ្ឋបាល។

ចំណាត់ការនេះ គឺជាគំរូល្អមួយសម្រាប់បន្សុទ្ធកម្មមន្ត្រី ឬតួអង្គពាក់ព័ន្ធផ្សេងៗទៀត​ដែលបំពេញ​ការងារ​ពាក់ព័ន្ធនឹងការប្រយុទ្ធប្រឆាំងគ្រឿងញៀន។ ខ្ញុំគិតថា ការពិនិត្យឈាមដើម្បីស្វែង​រកសារធាតុញៀន គួរតែ​បន្តធ្វើ​ចំពោះ​កងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធនិងមន្ត្រី​ស៊ីវិល​គ្រប់កម្រិតចាប់ពីប៉ុស្តិ៍នគរបាល ប៉ុស្តិ៍សន្តិសុខ អធិការដ្ឋាន ស្នងការដ្ឋាន រហូតដល់អង្គភាព​ពាក់ព័ន្ធក្នុងក្រសួងមហាផ្ទៃ និងក្រសួងពាក់ព័ន្ធដទៃទៀត។ ក្នុងចំណោម​កន្លែង​ទាំងនោះ​ តំបន់​ព្រំដែន គឺជាកន្លែងដែលត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ខ្លាំងជាងគេ។ ការធ្វើបែបនេះ គឺដើម្បីឱ្យ​ប្រាកដថា កងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធនិងមន្ត្រី​ស៊ីវិល​គ្រប់កម្រិត ដែលបំពេញបេសកកម្ម និងប្រតិបត្តិការពាក់ព័ន្ធនឹងការប្រយុទ្ធប្រឆាំងគ្រឿងញៀន គឺជាមនុស្ស​បរិសុទ្ធនិងសុក្រិត ដែលមិនមានទាំងសារធាតុញៀននៅក្នុងខ្លួន ថែមទាំងមិនមែនជាអ្នក​សមគំនិត និងទទួលផលប្រយោជន៍ពីការជួញដូរ និងការ​ផលិតគ្រឿងញៀន។

ប្រសិនបើយើងធ្វើបែបនេះបាន នោះយើងនឹងមានកម្លាំងពិត​ក្នុងការប្រយុទ្ធប្រឆាំងគ្រឿងញៀន ដោយមិនបែកធ្លាយព័ត៌មាននៃការសើបអង្គេត និងការចុះបង្ក្រាបគ្រឿងញៀន អាចកាត់បន្ថយ​ ឬលុបបំបាត់បញ្ហាគ្រឿងបាន និងអាចរួមចំណែកសង្គ្រោះអ្នករងគ្រោះពីការប្រើប្រាស់គ្រឿងញៀនកាន់តែច្រើនជាងមុន​។ បើមិនដូច្នោះទេ ការប្រយុទ្ធប្រឆាំង ការទប់ស្កាត់ និងការបង្ក្រាបគ្រឿងញៀន មិនអាចសម្រេចបាន​ជោគជ័យដុំកំភួនឡើយ។

នៅពេល​ដែលយើងមានកម្លាំងពិតសម្រាប់ការប្រយុទ្ធប្រឆាំងគ្រឿង​ញៀន បើទោះបី​ជា​យើងមិនអាច​ទប់ស្កាត់បញ្ហាគ្រឿង​បាន១០០%ក៏ដោយ ក៏យើងអាចទប់ស្កាត់បានកាន់តែ​​ច្រើន​​តាមដែលអាចធ្វើទៅបាន។ ក្នុងការទប់ស្កាត់បញ្ហាគ្រឿងញៀននេះ ខ្ញុំយល់ថា ក្រៅពី​ការពិនិត្យឈាមដើម្បីស្វែង​រកសារធាតុញៀនលើកកងកម្លាំងនិងមន្ត្រី​ស៊ីវិលពាក់ព័ន្ធ ក៏​គួរតែ​​បន្តធ្វើ​ចំពោះ​អ្នកបើកបររថយន្តធុនធំ អ្នកបម្រើការនៅកន្លែងបម្រើសេវាកម្សាន្ត អ្នកបម្រើការ​នៅក្នុងបនល្បែងឬកាស៊ីណូ និងភ្ញៀវដែលចូលទៅលេងនៅទីនោះផងដែរ៕     ​

អត្ថបទ៖ បណ្ឌិត ឈត ប៊ុនថង រាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជា

  ​